Tevekkül etmeyi yanlış anladık.
Tedbirimizi almadık ama "Allah'ım sen koru!" dedik.
Dua etmeyi yanlış anladık.
Dileklerimizin gerçekleşmesi için kılımızı kıpırdatmadık ama "Allah'ım sen nasip et!" dedik.
Anlamadığımız dilde ettiğimiz dualarda ne istediğimizi bilmedik ama "Amin!" dedik.
Paylaşmayı yanlış anladık.
Allah ihtiyacınızdan arta kalanı infak edin, verin, paylaşın dedi ama biz "Allah versin!" dedik.
Adaleti yanlış anladık.
Kendimiz haksızlığa uğrayınca sonuna kadar peşinden koştuk ama başkasına haksızlık edilince kör, sağır, dilsiz olduk.
Vicdanı yanlış anladık.
İçimizden birinin canı yanınca üzerine titredik ama başkalarının canı yanınca "Bana dokunmayan yılan bin yaşasın!" dedik.
Kitabımızın emirlerini yanlış anladık.
Allah; okuyun, anlayın, düşünün, sorgulayın dedi ama biz ne okuyup anladık ne de düşünüp sorguladık.
Dini yanlış anladık.
Din; barıştır, adalettir, vicdandır, merhamettir, hak hukuku gözetmektir dedi Allah ama biz savaşı, haksızlıkları, adaletsizlikleri, hukuksuzlukları dine yamayarak Allah'a ve peygamberlere iftiralar attık.
Bunca yanlış anlama sonucunda haliyle başımız dertten kurtulmadı ama biz halimize "kader" dedik, "kısmet" dedik, "alnımıza böyle yazılmış" dedik. Velhasıl kaderi de yanlış anladık.
Yorumlar
Yorum Gönder